به گزارش خبرنگار زمان اقتصاد؛ از دقایق ابتدایی، عرضه در اکثر نمادها شکل گرفت و این روند بدون وقفه تا انتهای جلسه معاملاتی ادامه یافت. تنها در دقایق پایانی، برخی نمادهای شاخص‌ساز با افزایش نسبی تقاضا مواجه شدند، اما این موج ضعیف کافی نبود تا تغییر محسوسی در روند کلی بازار ایجاد کند.
شاخص کل بورس تهران امروز با افت ۳۶ هزار و ۳۶۱ واحدی، معادل ۱.۱۶ درصد کاهش، به سطح ۳ میلیون و ۱۰۷ هزار واحد عقب‌نشینی کرد. شاخص هم‌وزن نیز که تصویر واقعی‌تری از وضعیت کلی بازار ارائه می‌دهد، با کاهشی نزدیک به یک درصد در محدوده ۹۵۸ هزار واحدی قرار گرفت. در بازار فرابورس نیز شاهد کاهش ۱۰۲ واحدی شاخص کل بودیم تا فضای کلی بازار سهام، سراسر منفی و کم‌رمق به پایان برسد.
بررسی ارزش معاملات خرد نشان می‌دهد که همچنان نقدینگی چندانی در جریان نیست؛ ارزش معاملات امروز نیز کمتر از ۱۰ هزار میلیارد تومان بود که به خوبی بیانگر تردید معامله‌گران و عمق پایین بازار است. در همین حال، خالص خروج پول حقیقی برای دومین روز پیاپی ادامه یافت و رقم قابل‌توجهی نزدیک به دو هزار میلیارد تومان از بازار خارج شد. این روند نشان‌دهنده ادامه بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران خرد به چشم‌انداز کوتاه‌مدت بازار است.
در تابلوی معاملات نیز شاهد برتری محسوس نمادهای منفی بودیم؛ به‌طوری که از میان حدود ۷۱۲ نماد معامله‌شده، بیش از ۵۰۰ نماد در محدوده منفی بسته شدند. حتی عملکرد صندوق‌های اهرمی نیز در ادامه روزهای ناامیدکننده اخیر، ضعیف بود. این صندوق‌ها علیرغم دارا بودن حباب منفی محسوس، عمدتاً در محدوده‌های نزدیک به صف فروش معامله شدند که خود نشان‌دهنده فضای محافظه‌کارانه و ریسک‌گریز حاکم بر کلیت بازار است.
از منظر روانی، بازار در وضعیت اشباع خبری قرار گرفته است. در ماه‌های گذشته، بمباران اخبار سیاسی، اقتصادی و مدیریتی نتوانسته تغییری در مسیر بازار ایجاد کند. سرمایه‌گذار امروز نه به تیترها و وعده‌ها، بلکه به اقدامات عملی و نتایج ملموس واکنش نشان می‌دهد. وضعیت بازار به بیماری شباهت دارد که پس از دریافت دوزهای مکرر دارو، دیگر به درمان‌های تکراری پاسخ نمی‌دهد.
ابهام در روند واگذاری دو خودروساز بزرگ، یعنی ایران‌خودرو و سایپا، و اظهارات اخیر مدیرعامل ایران‌خودرو مبنی بر توقف فروش محصولات تا اصلاح قیمت‌ها، از جمله عواملی هستند که در روزهای اخیر ذهن بازار را مشغول کرده‌اند. هم‌زمان، طولانی شدن مذاکرات سیاسی در سطح بین‌المللی نیز باعث شده فضای کلان همچنان غبارآلود باقی بماند.
به‌نظر می‌رسد تا زمانی که تصمیم‌گیران اقتصادی و سیاسی اقدام مشخص و قاطعانه‌ای در حوزه‌های مهمی همچون واگذاری‌ها، سیاست‌های ارزی، کنترل تورم و شفاف‌سازی برنامه‌های آتی انجام ندهند، نمی‌توان انتظار بازگشت جریان قوی پول یا آغاز یک روند صعودی پایدار را داشت. بازار فعلاً در وضعیتی ایستا و همراه با بی‌اعتمادی به سر می‌برد و هرگونه تغییر مسیر، نیازمند سیگنال‌هایی فراتر از شعار و وعده است.
نظر شما