به گزارش خبرنگار زمان اقتصاد؛ این روزها حال جایگاه داران سی ان جی تعریف چندانی ندارد. حمیدرضا سهرابی سخنگوی انجمن سی ان جی کشور هم در مصاحبه ای به رسانه ملی گفته بود: جایگاهداران CNG خواهان اجرای مصوبه افزایش حق العمل هستند.
سهرابی این راهم گفت که عرضه سوخت پاک سی‌ان‌جی از ۲۳ میلیون متر مکعب به صورت روزانه در سال ۱۴۰۲، به ۱۹ میلیون متر مکعب در سال ۱۴۰۳ و ۱۶ میلیون متر مکعب در سال ۱۴۰۴ رسیده است متاسفانه تولید خودروهای دوگانه سوزهم در کشور به فراموشی سپرده شده است.
رضا نیکزاد عضو هیئت مدیره انجمن سی ان جی هم در مصاحبه ای با ایلنا اعلام کرده اگر فکری برای حل مشکل این صنعت نشود در ۲ ماه آینده به ۱۳ میلیون متر مکعب کاهش خواهد یافت و اگر مصرف ۲۳ میلیون متر مکعب سی‌ان‌جی سال ۱۴۰۲ در سال ۱۴۰۳ هم تداوم داشت، ۷ میلیون لیتر بنزین هدر نمی‌رفت.
نیکزاد در ادامه انگشت اتهام را به سمت هیئت دولت گرفت و بحث حق‌العمل برای جایگاه‌ها را به منزله یک بحث حیاتی قلمداد کرد و گفت: با گذشت ۲ ماه از سال ۱۴۰۴ هنوز موضوع حق‌العمل جایگاه‌های سی‌ان‌جی در دولت بررسی نشده و حتی حق‌العمل سال ۱۴۰۴ نیز در دستور کار دولت قرار نگرفته است.
سی ان جی پناهگاهی در مقابل تحریم
داستان استفاده از سوخت سی ان جی به جای بنزین داستان کشف روزنه ی امیدی در زمان تحریم ها بود که به سرعت در حال رشد بود. استفاده از این صنعت علاوه بر ذخیره ی ارزی در دوران تحریم ها چشم اندازی برای انرژی های پاک و کاهش آلودگی بود. اما از دولت روحانی به بعد این بخش از انرژی کشور از هرگونه کانون توجهی دور ماند و سیرخطی گسترش خود را از دست داد.
اگر ما همان سال ۱۴۰۲ را به عنوان نقطه ی اوج استفاده در نظر بگیریم. با فرض مصرف روزانه ۲۰ میلیون مترمکعب سی‌ان‌جی و در نظر گرفتن اختلاف قیمت آن با بنزین و گازوئیل، این صنعت سالانه حدود ۴. ۴ میلیارد دلار صرفه‌جویی ارزی برای کشور به ارمغان می‌آورد. در حالی که اگر به ۱۳ میلیون متر مکعب افت کند ۱.۶ میلیارد دلار باید برای واردات بنزین ارز تخصیص داده شود.
آدرس اشتباه به دولت
مطابق با مصوبات شورای گفتگو و تایید وزارت نفت هیئت دولت بررسی مجدد حق‌العمل جایگاه‌های سی‌ان‌جی را به کمیسیون اقتصادی دولت ارجاع داده شد و برای اولین بار جلسه آن با حضور اعضای انجمن صنفی سی‌ان‌جی برگزار شد. در این جلسه افزایش ۷۰ درصدی حق‌العمل برای جایگاه‌های سی‌ان‌جی به تایید و امضای وزرای حاضر رسید و قرار شد در اولین جلسه هیئت وزیران تصویب و ابلاغ شود اما متاسفانه این مسئله همچنان حل نشده است.
مشکلات جایگاه داران
جایگاه داران بدون صدایی رسا در میان مشکلاتی گرفتار مانده اند که صنعت و کسب و کار آنها را با تهدید نابودی رو به رو کرده است. یکی از مسائل پیش روی سرمایه گذاران این صنعت، نبود برابری و توازن مالی بین هزینه های نگهداری و حق العمل های دریافتی از طرف دولت است. در وضعیتی دولت همچنان حق العمل مصوب ۷۰ درصدی را پرداخت نکرده است که تجهیزات جایگاه داران در حال فرسودگی است و هزینه های تعمیر و نگهداری آن به تناسب تورم افزایش پیدا کرده است.
عموما تجهیزات این صنعت قدیمی و نیازمند تعویض و جایگزینی هستند و به همین سبب بسیاری از جایگاه ها در خطر بسته شدن وبا کاهش کیفیت و استاندارد ها برای مردم خطر آفرین شده است. این وضعیت قطعا در یک حالت رفت و برگشتی در عدم سرمایه گذاری دولت در این بخش، باعث از کار افتادن و خارج شدن بسیاری از ابن جایگاه ها از چرخه ی سوخت رسانی خواهد شد و کشور و مردم را دچار مشکلات عدیده ای خواهد کرد.
در کنار این مشکلات قطعی مقطعی برق و گاز که منجر به توقف جریان سوخت گیری در جایگاه ها می شود مردم را نسبت به مراجعه به جایگاه های سی ان جی منصرف کرده و بر وضعیت آشفته و نامعلوم این صنعت افزوده است. در کنار آن، نارضایتی مردم را از وضعیت نامطلوب جایگاه ها تشدید کرده است.
آمار زمانی چالش بر انگیز می شود که هفته قبل قرارداد حمایت از اجرای طرح تولید ۳۰ هزار خودروی دوگانه‌سوز نیسان وانت به ارزش ۱۸.۵ میلیون دلار با هدف تقویت صنعت سی‌ان‌جی و مدیریت مصرف بنزین بین شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران و شرکت زامیاد امضا شد. شاید بهتر بود در این وضعیت به جای اضافه کردن خودروهای دوگانه سوز، ارتقاء کیفیت جایگاه ها و عرضه ی سوخت سی ان جی در دستور کار قرار می گرفت.
افزایش استهلاک موتور خودروها در سوخت سی ان جی و مصرف بالای آن در این نوع سوخت به نسبت بنزین، انگیزه ی مردم را برای جایگزینی آن با بنزین تقویت کرده و مردم رغبتی برای استفاده از سوخت سی ان جی ندارند.
ارزان بودن بنزین نیز در کنار این که آتش زیر خاکستر اقتصاد کشور است؛ خود عاملی مضاعف بر کم شدن تقاضای جامعه برای سوخت سی ان جی در کشور است. حرکت مردم در چرخه های افزایش قیمت از سمت بنزین به سوی جایگاه های گاز مشخصه ای برای این موضوع است که اگر بنزین هم چندان تفاوت قیمتی با سوخت سی ان جی نکند استفاده از آن کمتر می شود.
با داشتن نگاهی عمیق تر می توان دریافت که عامل اصلی کاهش مصرف مردم از سوخت سی ان جی نه به علت بحث حق العمل ها که به دلیل کم بودن قیمت بنزین است. به عبارت دیگر از آنجایی که به نسبت تورم قیمت بنزین همچنان ثابت مانده است انگیزه ی قبلی مردم در مصرف سی ان جی از ما به التفاوت قیمت آن نسبت به بنزین از دست رفته است و مردم دیگر رغبتی در مصرف سی ان جی به جای بنزین ندارند.
همه این موضوعات در مجموع صرفه اقتصادی جایگاه ها را برای صاحبان آنها کمتر کرده است و همین سبب می شود که دبیر انجمن صنفی این صنعت از تعطیلی ۳۰۰ جایگاه سوخت در دو ماهه ی اول سال ۱۴۰۴ خبر می دهد.
نظر شما